Wczasy Wakacje

Kalwaria Wejherowska

Kalwarię, ufundowaną przez Jakuba Wejhera i jego rodzinę, budowano przez ponad dwadzieścia lat począwszy od 1649 r. Wojewoda tak bardzo pragnął, aby jego kalwaria przypominała swój pierwowzór, że posłał do Jerozolimy ludzi, aby zdjęli odpowiednie wymiary i przywieźli ziemię świętą, którą podsypano pod niektóre kaplice. Obecnie na rozległym terenie wśród pięknego bukowego lasu znajduje się 26 kaplic.

Dwa razy do roku: w maju na święto Wniebowstąpienia Pańskiego i w czerwcu z okazji święta Trójcy Przenajświętszej przybywają tu pielgrzymki, które obchodzą wszystkie kaplice. Częściowe obchody odbywają się w pierwszą niedzielę lipca (Matki Bożej Uzdrawiającej Chorych), w połowie sierpnia (Wniebowzięcie NMP) i we wrześniu (Podwyższenie Krzyża). Wszystkich informacji udzielają franciszkanie opiekujący się tym miejscem.

Chcąc urządzić sobie kilkukilometrowy spacer i obejrzeć po kolei wszystkie kaplice, najlepiej dojść ulicą Klasztorną do ul. Zamkowej, czyli udać się w kierunku pałacu i parku. Potem należy skręcić w lewo w ul. ks. Roszczynialskiego, na wysokości ul. Krzyżowej przejść na drugą stronę i wspiąć się po schodach na teren Trójmiejskiego Parku Krajobrazowego. Obok schodów przebiega czarny szlak, ale kieruj się prosto, potem ścieżką w prawo. Kaplica Wniebowstąpienia z 1666 r., umieszczona na wzniesieniu zwanym Górą Oliwną, postawiona została na kamiennym cokole. Elewację zdobi portal z filarami, wewnątrz znajduje się ołtarz z obrazem Wniebowstąpienia, przed nim odciśnięte stopy Chrystusa. Idąc w dół po schodach dojdziesz do Kaplicy Ogrójca z 1653 r., ufundowanej przez opata z Oliwy Aleksandra Kęsowkiego. Ściany ozdobione są pilastrami, w niszach obrazy związane z Chrystusem modlącym się na Górze Oliwnej. Obok znajduje się niewielka Kaplica Judasza powstała przed 1657 r., zbudowana na planie półkoła, z malowidłem ściennym przedstawiającym w środku scenę pojmania. Niżej stoi Kaplica Grobu Matki Boskiej z 1658 r., wewnątrz której znajduje się obraz ukazujący zaśnięcie Matki Bożej. W przeszklonej trumnie leży figurka Marii, którą 14 sierpnia uroczyście przynosi się tu z Kaplicy Domku Matki Bożej. Po zejściu ze wzgórza trafisz z powrotem na ul. ks. Roszczynialskiego, dalej kieruj się w stronę parku, potem skręć w lewo w żużlową drogę. Przy skrzyżowaniu zobaczysz Kaplicę św. Antoniego Padewskiego, ufundowaną współcześnie przez Aleksandra Biange po szczęśliwym powrocie z obozu w Stutthofie. Idąc dalej prosto (przy okazji zwróć uwagę na malowniczy widok na staw młyński i park) dochodzi się do małej, zakończonej schodkowym szczytem ceglanej Kaplicy nad Cedronem. Ufundowana w połowie XIX w. przez hrabiego Ottona Keyserlingka mieści obraz Chrystusa niesionego przez wody potoku. Przecinając szosę wiodącą do Kartuz, wchodzi się do lasu, skąd podążając ścieżką w górę w prawo trafia się do Kaplicy Brama Jerozolimska z 1654 r. Budowa nawiązuje do bramy, przez którą Jezus wszedł do Jerozolimy. Po II wojnie na sklepieniu wykonano malowidła przedstawiające Chrystusa prowadzonego przez bramę oraz pogrzeb Matki Boskiej. Następnie, po przekroczeniu bramy, idąc prosto 200 m, a dalej skosem w prawo w górę dotrzesz do Kaplicy Domu Annasza z 1654 r. z podwyższonymi narożami, w której znajduje się obraz przedstawiający Chrystusa z arcykapłanem. Później, po pokonaniu schodów, dojdziesz na plac, gdzie znajdują się trzy kaplice: Kaplica Wieczernika wzniesiona po 1657 r. z niszami w ścianach a w środku z obrazem upamiętniającym ostatnią wieczerzę; ryglowa Kaplica Domku Matki Bożej z 1660 r., która kryje tryptyki poświęcone Marii oraz historii tych terenów, oraz Kaplica Domu Kajfasza z połowy XVII w., składająca się z dwóch części: wyższej z obrazem stojącego przed Kajfaszem Chrystusa i niższej z rzeźbą związanego Jezusa. Potem trzeba skręcić w lewo, dalej iść schodami w dół, obok ujęcia wody w prawo.