Swarzewo
Swarzewo leży 4 km na południe od Władysławowa, niedaleko drogi prowadzącej do Trójmiasta. Wieś, o której na pewno słyszałeś z powodu cudownej figurki Matki Boskiej, leży na Kępie Swarzewskiej tuż nad wodami Zatoki Puckiej.
W Swarzewie mawiano, że „Na Gromnicę (2 II -święto Matki Boskiej Gromnicznej) skowronek pierwszy raz musi zaśpiewać, chociażby mu główka od mrozu pęknąć miała”.
Z wędrującą Matką Boską Swarzewską związana jest następująca legenda. Pierwotnie figurka miała stanąć w jednym z kościołów w Gdańsku. Wiozący ją statek holenderski rozbił się jednak koło Rozewia i fale wyrzuciły rzeźbę koło Swarzewa. W tamtych czasach nie było tu jeszcze kościoła i Matkę Boską przewieziono do Helu. Potem, gdy nastały czasy protestanckie, ewangelicy wyrzucili figurkę, która przez Zatokę przypłynęła z powrotem do Swarzewa. W miejscu, gdzie ją znaleziono, postawiono kapliczkę.
W Swarzewie przed laty opowiadano taką historię: „Bel gbur i miel trzech senow. A te dwa bele chitrii a trzeci bel głupi. W nocy poszli do lasu rąbać drzewo i głupi rzekł, żeby tego nie robić; a tu nadszedł gajowy i dwóch chytrych do tormy posadził. A głupi rzecze: a kej be jesta mie, brace, slechala (słuchali), to be belo dobrze. A co mote (macie) teroz z tewo; teroz muszita sedzec w tormie; wa glupewo nie chceta slechac, a ze ja głupi jem, a jo-to mom prosto (a ja-ci mam swobodę)”.
Wioskę, zwaną za czasów pruskich Schwarnau, założył w 1340 r. komtur Winrich von Knipprode, nadając jednocześnie niejakiemu Konradowi sołectwo oraz 40 włók ziemi na prawie chełmińskim z obowiązkiem zasiedlenia. Przywilej ten potwierdził później Zygmunt August. Po pokoju toruńskim wieś należała do dóbr królewskich, wchodzących w skład starostwa puckiego. Po I rozbiorze została przejęta przez państwo pruskie. W 1877 r. na północ od wsi natrafiono na grób skrzynkowy. Jedną z popielnic przewieziono do Muzeum Towarzystwa Naukowego w Toruniu. Swarzewo było bogatą wsią gburską i rybacką, a przy kościele istniała szkoła. Przed wojną wieś liczyła około tysiąc mieszkańców, znajdowała się tu gospoda oraz hotel „Bałtyk”.
Swarzewo jest sympatyczną i bezpretensjonalną wioską, sprawiającą wrażenie, że czas zatrzymał się tu w miejscu. Centrum zajmują niewielkie ceglane domy. Pośrodku stoi neogotycki kościół pod wezwaniem Narodzenia N.P. Marii wzniesiony w końcu XIX w. na miejscu kilku poprzednich. Jednonawowa budowla z czerwonej cegły posiada potężną wieżę, wydzielone prezbiterium, ostrołukowe okna i drzwi. W środku na pewno uderzą cię jaskrawe kolorowe ściany z malowidłami przedstawiającymi anioły i sceny z życia Marii. Kościół jest bogato dekorowany: na bocznych ścianach umieszczono chorągwie i flagi, z sufitu zwisają różnobarwne wstęgi. Na łuku tęczowym znajduje się rzeźba przedstawiająca ukrzyżowanego Chrystusa, wokół zaś namalowano scenę adoracji krzyża. W ołtarzu głównym stoi cudowna, 66-centymetrowa figurka Matki Boskiej wyrzeźbiona w 1 połowie XV w. Dwa razy do roku odbywają się tu odpusty: „mały”- 16 VII i „duży” – 8 IX – ustanowiony w połowie zeszłego wieku przez papieża Piusa IX.
Wyposażenie kościoła: ołtarze, ambona, chrzcielnica, prospekt organowy pochodzą z czasu budowy kościoła. Przy chórze znajduje się wczesno-barokowy ołtarz z obrazem przedstawiającym św. Annę Samotrzeć oraz scenę Nawiedzenia w zwieńczeniu. Zwróć uwagę na obraz z 1684 r., ukazujący dzieje cudownej rzeźby Matki Boskiej, na którym wymalowano Półwysep Helski wraz z latarnią morską na Helu.
Do kościoła przeniesiono z pobliskiej kapliczki tablicę z wierszowanym opisem dziejów Matki Boskiej Swarzewskiej spisanej w połowie XVIII w.
Drewnianą kapliczkę, w której umieszczono tablicę, można zobaczyć przy drodze prowadzącej nad Zatokę. W środku znajduje się studzienka z wodą, która podobno ma uzdrawiającą moc.
We wsi znajduje się sklep spożywczy, automat telefoniczny na żetony i sezonowy bar z lodami i słodyczami. Autobusy PKS do Władysławowa, Pucka, Gdyni, Wejherowa, Jastrzębiej Góry i Karwi odjeżdżają z głównej drogi.
Najnowsze komentarze