Torfowiska i wrzosowiska
W okolicy jeziora Łebsko, na dnie pradoliny Łeby czy na Bielawskich Błotach koło Karwi spotyka się torfowiska wysokie, którym w powstaniu pomagają specyficzne warunki klimatyczne – duża ilość opadów (rocznie 600-700 mm) i słabe parowanie. Torfowiska wysokie mają charakterystyczną budowę ze wzniesieniem w części centralnej, otoczonym wąskim, podtopionym okrajnikiem. Gdy teren się wysusza, pojawiają się bagno zwyczajne, borówka bagienna, modrzewnica zwyczajna czy bażyna czarna. Charakterystyczną dla tej części wybrzeża jest bardzo rzadka malina moroszka, roślina reliktowa z okresu polodowcowego, która dziś występuje w Skandynawii. Malina ma owoce o czerwonawej barwie i mdłym smaku. Spotyka się ją w leśnictwie Kluki i Bielawskich Błotach.
Woskownica europejska wraz z wierzbą uszatą stanowią zespół zaroślowy (np. na Bielawskim Biocie). W wilgotnych lasach woskownica dorasta do dwóch metrów i tworzy trudne do przebycia gąszcze.
Największe wrzosowisko znajduje się na Bielawskim Błocie, które w centralnej części przechodzi w torfowisko wysokie. Inne wrzosowiska mieszczą się na terenie Słowińskiego Parku – na południe od jeziora Łebsko, w leśnictwie Gać. Uwaga: na wrzosowiskach mieszka żmija zygzakowata. Nasłonecznione miejsca lubią ptaki: piecuszek czy świergotek drzewny, które budują gniazda na ziemi. Lelek mieszka wszędzie, gdzie rośnie wrzos. Zwykle siedzi wzdłuż konaru, udając narośl.
Najnowsze komentarze